sneek a peek

Ik heb van mijn lieve lieve zusje haar oude, nou ja oude..volgens mij amper een jaar oud, mini lap gekregen. Ik ben daar natuurlijk onwijs blij mee en heb dan ook gelijk alle foto's van mijn telefoon op de lap gezet en gesorteerd dus bloggen gaat nu een stuk handiger dan via de telefoon of ipad.  Ik kwam op mijn telefoon ontzettend veel foto's tegen van creaties die ik de laatste maanden gemaakt heb ik rondreisboekjes, ook wel round robin genoemd, een aantal plaatst ik hier onder om jullie een indruk te geven of misschien te inspireren om eens mee te doen. A.s woensdag krijg ik trouwens mijn eerste gevulde boekwerk terug, ben heel benieuwd!!

Rondreis boekjes

Rondreisboekjes? Huh wat is dat?  Nou dat werkt zo : een groep vrouwen koopt een boekje en pimpt de eerste 4/6 pagina's met leuk papier, stickers, tags, teksten , quotes eigenlijk met van alles wat ze zelf leuk vinden en dat anderen iets laat zien over wie zij is. Vervolgens gaat het boekje naar iemand anders en die maakt dan in dat boekje een aantal pagina's voor jou. Jij krijgt een boekje van iemand anders en gaat je daar in uitleven en zo gaan de boekjes rouleren binnen een groep. Na een x aantal maanden krijg je een boekje terug gemaakt met liefde door een groep vrouwen die je misschie. niet eens kent. Een boekje vol met bemoedigende teksten , lekkere recepten, budget tips, dagjes uit tips, creatieve kunstwerken en meer.

Ik doe met 2 groepjes mee,  ook daar gaat naast alle andere dingen die ik doe best wat tijd inzitten maar het is zoooo leuk om iets  te mogen geven/maken aan/voor een ander. Ik vind het vooral leuk om iets creatiefs te maken door iets te tekenen of schilderen met een leuke tekst of quote er bij en daarnaast probeer ik nog 4 pagina's te vullen met dingen die de eigenaresse van het boekje boeit ..en dat kan dus van alles zijn.
Binnenkort krijg ik mijn eerste boekje terug, ik ben ontzettend benieuwd !

Haken workshops werken verjaardagen rondreisboekjes en meer

De agenda staat momenteel voller dan vol  met allerlei afspraken en verplichtingen waardoor het bloggen er als eerste bij in schiet. Maar nu even een korte update;) er word tussen alle afspraken door zo nu en dan ook nog gehaakt maar dan voornamelijk aan bestellingen van poncho's

Ook deze poncho is onlangs de deur uit gegaan

De workshops beginnen ook lekker te lopen en ik vind het super leuk om te mogen doen. De huisjes zijn favoriet en worden dan ook het meeste gemaakt. De avonden zijn niet alleen creatief maar ook erg gezellig! Hier even 2 fotootjes..zal binnenkort even wat meer van de workshops in een apart foto bericht plaatsen .

Het leed dat aankomen heet...

Gestopt zijn met roken heeft heel veel voordelen maar helaas ook 1 heeeeel groot nadeel...je gaat groeien...en niet omdat ik de sigaret vervangen heb voor lekkere dingen want ik had bij een eerdere stop poging al ondervonden dat dat geen goed idee was en ook heel veel fruit gaan eten i.p.v roken  was geen goed idee (dat was stop poging 2 en leverde evengoed 10 kilo op)dus ik zou deze keer stoppen zonder de vervangers. En dat ging heel goed, het stoppen kostte me zelfs bijna geen moeite omdat ik er deze keer echt klaar mee was om altijd maar afhankelijk te zijn van die sigaretten, steeds naar buiten te moeten en me steeds te moeten verantwoorden over waarom ik rookte.(oke dat laatste was natuurlijk meer een gevoel dat ik had..) ik bleef hetzelfde eten als altijd .De eerste 2 mnd bleef het gewicht gelijk, o heerlijk het zou deze x echt lukken en zelfs zonder tien extra kilo's...en toen werd het winter, kwam er een oppaskindje dat niet in de bolderkar kon en kreeg ik opeens veel minder beweging dan voorheen. En toen vlogen de kilo's er aan...1,2,3,...5,6,7...10:( ik probeerde mezelf voor te houden dat het geen ramp was, weer gaan roken zou zo jammer zijn en ongezonder dan de kilo's. En daarbij weten we allemaal dat het niet gaat om de buitenkant, dat ik nog steeds dezelfde Marianne ben ..maar...zo voel ik me niet. Mijn gevoel is het totaal niet eens met mijn
 verstand .....
En toen moest er geshopt worden...Ik moest echt nieuw ondergoed kopen want aankomen heeft ook een voordeel, althans in mijn geval , na 2 kinderen die beide een jaar gebruik maakten van mama's persoonlijke melkfabriek, mijn borsten rolden overal uit en uit nood had ik de voedingsbh's maar weer uit de la getrokken maar daar doe je niet echt iemand een plezier mee, seksloze dingen:)
Maar goed, ik ging ondergoed kopen...en passen...en daar heb je het al, de pashokjes met joekels van spiegels waar je je niet voor kan verstoppen en dan ook nog dat geweldige tl licht om je op de beste manier te belichten..not! De confrontatie met mezelf was pijnlijk,de meeste kilo's zijn rechtstreeks op mijn buik gesprongen en zonder kleding lijk ik wel een maand of 5 zwanger, en nee dat is. niet overdreven. geloof me, kleding verhult heel veel. Mijn man probeerde me nog op te beuren maar weet uit ervaring dat het, hoe lief bedoeld ook, niet werkt. Ik moet dat rotgevoel zelf van me af zien te schudden. Toen de kids op bed lagen en manlief aan het darten was vertrok ik naar de zolder en begon te tekenen, binnen 5 minuten stond de tekening op papier:

Het gaf precies weer hoe ik me voelde ...

Vanmorgen werd ik wakker met hetzelfde deprimerende gevoel , bah daar moest wat aan gedaan worden ik wil niet de hele dag bezig zijn met mijn lijf dat niet meer op dat van mij lijkt maar het wel is, ik wil me niet verdrietig voelen bij iedere broek in mijn kast die niet meer past en alle shirts die te strak zitten... 

Iemand zei me "you are NOT fat, you HAVE fat, you also have fingernails but you are not 

fingernails"

En zo is het eigenlijk ook, dus vanmorgen besloot ik een positief schilderij te maken. Hij hangt in het trappengat waar ik er meerdere malen per dag niet om heen kan en steeds weer zal lezen Beauty is about a beautiful soul en wil ik mijn focus daarop leggen in plaats van op de extra kilo's .

Crochet a long..

Gisteren was het somber en nat buiten, de kinderen hadden een hut gebouwd onder de eettafel, manlief speelde een spelletje op de iPad dus ik pakte mijn bonte deken er maar weer eens bij....

Home....

Een projectje wat al een tijdje op mijn to do list stond en waarvan ik heel blij ben met de uitkomst. Er is maar 1 dingetje dat ik anders zou doen als ik het opnieuw zou maken en dat is het raam in de ronde deur. De zwarte rand is daar te dik in verhouding met de overige randen . ...can

De engel zonder gezicht...

Ik zag ze regelmatig voorbij komen, schilderingen van portretten zonder een gezicht dat moest ik ook eens proberen want gezichten tekenen vind ik ontzettend moeilijk..vooral het tekenen van 2 gelijke ogen is een drama . Na een avondje lekker aanmodderen is dit het geworden :

Ik twijfelde nog wel, het is toch een beetje gek zo'n leeg gezicht..of eigenlijk het gebrek aan een gezicht. Om er toch wat textuur aan te geven plakte ik er een stuk tekst in en besloot op journal52 eens te peilen wat men vond ; zo laten of toch een gezicht. Het merendeel zei zo laten of zo kan een ieder zelf een voorstelling van het gezicht maken . Bang om het werk te verpesten door er alsnog een gezicht in te tekenen heb ik besloten het voorlopig zo te laten...misschien krijgt ze ooit nog een paar ogen een neus en mond....

Poncho

Vorig jaar begon ik een poncho voor mezelf maar die is werd maar niet naar mijn zin. Na drie x opnieuw begonnen te zijn eindigde een halve poncho ergens in een plastic tas aan de kapstok en begon ik aan een poncho voor mijn dochter. Gelukkig lukte die in 1x en sindsdien mag ik af en toe op bestelling een vrolijk gekleurde poncho voor iemand anders haken, zo ook onlangs...de bovenste is een bestelling en de onderste is van mijn dochter

inspiratie

inspiratie, leuk als je dat ze zelf hebt maar het is soms ook fijn om geinspireerd te worden door het werk van een ander. En dat gebeurde onlangs...op de facebook pagina van Journal52 zag ik een serie canvas doekjes voorbij komen met prachtige jurkjes er op geschilderd. Afgewerkt met kant , knoopjes etc. En ik was op slag verliefd. Het waren de creaties van Raylene Connoly uit Alaska, (toevallig de dame die graag een print wilde van mijn geschilderde vrouw)Raylene vond het geen punt als anderen met haar idee aan de haal gingen en...... dat had ze beter niet kunnen zeggen! Ik ben het gaan proberen en ik ben verslaafd! Wat ontzettend leuk om te doen, ik denk dat ik dit wel een van de leukste dingen vind die ik onlangs gemaakt heb. Oke, Raylene haar achtergronden zijn veeeeel mooier dan die van mij maar ik beschik dan ook niet over een mega gevulde hobbykamer met aqua stiften, stempels en weet ik veel meer haha. Het is dat ik niet snel jaloers ben maar anders...:) Maar evengoed kan ik aardig uit de voeten met wat creatieve oplossingen .

Ik heb er nu een aantal gemaakt , deze hebben  allemaal  dezelfde tekst, ik ben nog op zoek naar andere leuke quotes, (bijbel) teksten die bij de crea past dus mochten jullie nog suggesties hebben dan hoor ik die graag! 

Voorjaar i love it!

Zo heerlijk dat de winter voorbij lijkt te zijn, al mogen we dit jaar niet echt klagen want ECHT winter is het niet geweest. Maar toch, ik ben blij dat het s'morgens weer licht is als onze dochter naar school fietst . Ik ben blij dat ik de vogeltjes weer hoor fluiten, ik ben blij dat je het zonnetje alweer regelmatig ziet schijnen, en ik ben blij dat de natuur ook weer ontwaakt. Overal zie je alweer bloemetjes uit de grond komen, in onze tuin zie een duif druk af een aan vliegen met takjes. Ik geniet , ik geniet , ik geniet! Nu maar hopen dat de winter niet ineens besluit om terug te keren en ons alsnog te verblijden met een dik pak sneeuw...

Niet geblogd maar zeker niet stil gezeten!

De titel zegt het al...niet geblogd maar ook zeker niet stil gezeten. Uiteraard moest er gewerkt worden en het huishouden gedaan worden maar tussendoor vond ik nog genoeg tijd om een 

• bestelling af te haken ( Nou ja bijna, moet van het weekend de afwerking nog even doen)
• mijn crochet a long deken aan de kant te gooien en te beginnen aan een nieuwe deken met steken die ik leuk vind en naar eigen inzicht.

• te beginnen met mijn bijdrage in een rondreis boekje van een voor mij onbekend iemand
• Mijn knutselhoek op de zolder opnieuw in te richten na dat manlief mijn, via facebook gescoorde, plankjes op te hangen

• En verder te gaan met de weekopdrachten van journal52 ; When i grow up i want to be a.....Daar moest ik wel even over na denken, wat was het ook alweer wat ik wilde worden toen ik nog een klein meisje was. Ik dacht terug aan de vriendenboekjes en meen mij te herinneren dat ik daar invulde dat ik kraamverzorgster wilde worden. Vandaar mijn crea van een zuster met een baby.
• 
  
  
  

Abstract

Abstract dus...hmm lastig ik ben maar wat gaan doen..poging 1 nee...poging 2... Nee poging drie hm ik denk dat het wat kan worden. Achteraf dacht ik dat 1 en 2 ook best hadden gekund want iets abstractst kan je nooit verkeerd doen omdat het niet echt iets hoeft voor te stellen toch? Maar goed uit eindelijk koos ik voor 2 hoofdkleuren, roze en geel en bracht dit aan met een spatel, die ik in  de kwasten pot bij mijn schoonmoeder vond, altijd handig een schoonmoeder die schildert:) Tja en verder ...nu kan ik wel een hele theorie gaan bedenken waarom ik maakte wat ik maakte maar die heb ik niet..nogmaals ik deed maar iets en dit is dus het resultaat geworden :

Extra vrije tijd wat moet je er mee?

Aan het begin van de week zag mijn agenda er uit als of het een drukke werk week zou worden, alle dagen oppas kinderen over de vloer .De praktijk bleek echter anders, zieke kindjes maakten mijn  week een stukje korter en vanmiddag hadden beide kids een play date dus dat gaf me wederom extra vrije tijd. Tja  , wat moet je daar dan mee hé , het strijkgoed riep vanuit de de mand dat ze na ik zal niet zeggen hoeveel tijd nu wel eens gestreken wilden worden. Maar dit bleek al niet meer mogelijk. Je zou denken dat de kreukels zoals ze er in zaten er in hoorden zo diep zaten ze . De beste oplossing was de hele mand maar te legen in een andere mand en alles opnieuw te wassen. Dat scheelde alweer een klus, voor nu, want een machine is zo gevuld en doet zijn werk. Naderhand wel even de boel goed uit geklopt en netjes op hangertjes gehangen. Hoorde gisteravond dat er meer zijn die dat doen en dan zou strijken niet nodig zijn...ben zeeeeer benieuwd!De douche schoonmaken? Pff daar had ik nog minder zin in dan in het strijkgoed..alhoewel...maar goed, nee dus dat ging ik toch echt niet doen op een eigen kinderloze middag, snel glipte ik langs de douche naar de zolder het stemmetje dat het toch verstandiger zou zijn nu de douchte te poetsen negerend. Ik plofte neer achter mijn door manlief gemaakte werkplek en ging weer heerlijk aan de gang met het journal52, in dit tempo ben ik zo bij:) op de achtergrond een prachtige playlist met opwekkingsliederen via spotify. Ik zou haast denken dat de maker van de lijst mij kent want het waren allemaal liederen die ik super vind, oud en nieuw dus de lijst gelijk maar even opgeslagen.

nou nu het werk maar eens bekritiseren, want tja, tevreden ben ik zelden haha, week 3 had als thema You always make me smile. Nu moet ik van heel veel dingen lachen maar ik heb gekozen voor het meest voor de hand liggende, mijn kinderen. Niet dat ik altijd om ze moet lachen hoor, nee , ik kan ze ook wel eens achter 10 rollen behang plakken maar ja, welke ouder niet. Van de week inwendig nog moeten lachen om onze 3 jarige zoon. Zijn grote zus van 8 heeft hem geleerd met zijn billen te zwaaien en dan roept hij Lekkuh kontie. Ik doe ondertussen verwoede pogingen om hem dat weer af te leren maar zonder succes.. ..afijn, hij ging dus voor mij staan te zwieren zwaaien kontje draaien en riep daarbij uiteraard "lekkuh kontie, lekkuh kontie. waarop ik zei,  Layton stop daar maar mee mama hoeft geen lekker kontje. Layton : Vin ik wel leuk lekkuh kontie, jij niet he? Nee layton mama niet...zucht...maar inwendig moest ik stiekem wel lachen om die ondeugd;)
                                               

Maar goed de creatie, daar was ik gebleven, een goede les bij deze crea was dat het de volgende keer verstandig is dat als de achtergrond klaar is ik er eerst de tekst op maak en niet pas op het laatst als alles verder af is. Want...er zijn twee letters niet naar mijn zin geworden en nu was er niets meer aan te doen. Had ik de tekst eerst gedaan en was het mis gegaan dan had ik gewoon een nieuwe achtergrond gemaakt. Dus let vooral niet op de misvormde T en de L die lijkt op een e ...of de e die lijkt op de l :)
De scrabble blokjes had ik nog uit de tijd dat ik scrap boeken maakte...7 jaar geleden. Maar zo zie je maar..wie bewaard die heeft wat ;)

En ook gelijk Week 4  maar gemaakt, een character , nu ben in niet echt een held in het tekenen van gezichten maar ik leer graag bij dus ik ging het toch proberen. twee gelijke ogen is nog steeds een crime dus dat loste ik handig op door een weelderige haardos over één oog te laten vallen:) Voor het gezicht gebruikte ik olie krijtjes, jammer genoeg is het niet helemaal naar mijn zin geworden met die krijtjes maar goed, het geheel is best aardig ....op naar week 5..abstract...

Project 52 week 2

Ik ben een avondmens dus toen ik terug kwam van de huiskring van de kerk besloot ik om nog even te knutselen. Martin was darten dus het kon best nog even. De opdracht, somewhere a simple place, een plek, omgeving of ruimte waar je geniet. Nu zijn er heel veel dingen waar ik van geniet , wat zou ik kiezen en hoe geef ik dat vorm. Best moeilijk werken met een opdracht, ik doe normaal gewoon maar wat en dan komt er vanzelf iets uit. Daarnaast wilde ik ook proberen met alleen Verf te werken. Uiteindelijk is het dit geworden

Ik geniet als ik met mijn camera op pad ben. Bloemetjes fotograferen, vogels spotten. In de herfst de paddenstoelen en in de winter de bevroren kanalen en pakken sneeuw. Dus vandaar een camera met in het zicht een stukje natuur. Kan niet zeggen dat ik helemaal tevreden ben over het schilderwerk , daar mag nog wel wat aan gewerkt worden maar goed juist daar is een art journal goed voor om nieuwe dingen uit te proberen en zo nieuwe dingen te leren.en nu duik ik snel mijn bed in want er moet morgen gewoon weer gewerkt worden;)

Journal 52 Week 1

Via via les ik gisteren ergens iets over journal52 ,iedere week krijg je een opdracht en kan je in je art journal helemaal los gaan met welke materialen je maar wilt. Je uitwerking plaatst net als deelnemers over de hele wereld vandaan daar. Erg leuk om de verschillende stijlen te zien, het inspireert je gelijk weer tot het uitproberen van nieuwe dingen. Ik besloot me aan te melden maar moet (nou moet..wil ik zelf, kan ook inspringen vanaf de nieuwe week) nu nog wel 7 weken inhalen. Goh wat een straf zeg! Week 1 heeft als thema "Up Up and Away". Nu heb ik onlangs een canvas voor mijn schoonmoeder gemaakt( zie foto eerste blog) die goed bij dit thema zou passen. Aangezien ik het canvas weggeven heb vond ik het ook geen punt om iets in dezelfde stijl te maken maar dan in mijn eigen boekje. Dus ik ging weer lekker aan de slag met verf, wc rolletjes, blokjes met touw, bubbeltjes plastic en veel meer. En dit is het resultaat :

voor wie zich ook wil melden :  https://www.facebook.com/groups/738984112797994/772791522750586/?notif_t=like

haak a holic

Niet aanspreekbaar - het huishouden doen met de franse slag - blik op oneindig en haken maar. Zo ging het hier afgelopen donderdag avond,  vrijdag en zaterdag want ik had het in mijn hoofd gekregen dat ik zondagochtend naar de kerk een omslagdoek om wilde. Manlief was veel  van huis, darten, jeugdwerk en verjaardag( de jongste ging mee en de oudste had zelf een feestje) dus dat scheelde al een hoop schuldgevoel voor het gebrek aan aandacht en haakte ik als een malle . Af en toe gunde ik mezelf een klein beetje haakrust door even snel een wasje in de machine te stoppen,wasje op te hangen,een snelle lunch met de kids en een knuffel/klets moment met de jongste, die gelukkig heel goed zelf kan spelen met zijn auto's, maar verder werd er uitsluitend gehaakt. Mijn harde werk werd beloond want s'avonds om 21. 30 was ik in het bezit van een prachtige omslagdoek en droeg deze met gepaste trots:) zondag naar de kerk. Het is nog wel even uitvogelen hoe ik deze het beste om kan slaan zodat het ook nog een beetje blijft zitten zonder dat ik 3 veiligheidsspelden nodig ben;)

daar gaat ie dan...

 Mijn creatieve ontdekkingstocht begon zo'n 2,5 jaar geleden met een haaknaald. Op pinterest zag ik allerlei leuke gehaakte dingen voorbij komen en dat zette mij er toe het ook te te willen. mijn schoonmoeder legde mij de stappen uit en deed het haken voor maar jee wat ging dat snel, dat zou ik vast nooit kunnen! Maar vol goede moed bleef ik oefenen en bekeek ik verschillende filmpjes op you tube. Binnen drie weken ging de haaknaald niet meer alle kanten op behalve de goede , raakte het draad niet meer in de knoop ,werd de kramp in mijn hand al minder en haakte ik mijn eerste haarband gevolgd door een mutsje. Inmiddels zijn er al vele dingen gehaakt , weggegeven en verkocht knuffelbeesten , haarbanden, mutsen in allerlei soorten en kleuren ,hartjes en nog veel meer

Bijschrift toevoegen

  Op een gegeven moment werd de haaknaald aan de kant gelegd en kwam er een naaimachine bij schoonmoeders vandaan in huis . Vroeger op school verfoeide ik de handvaardigheid lessen en gingen een naaimachine en ik niet samen. Waarom ik de uitdaging nu dan toch aanging is me een raadsel maar ik ben blij dat ik het gedaan heb want ik bleek over meer geduld te beschikken dan toen ik nog op school zat. Natuurlijk gingen en gaan er vaak genoeg dingen verkeer, vooral  bij een bepaalde gymtas...bovenkant dicht genaaid, koordtunnels aande verkeerde kant etc,maar ooookhierwerden een hoop successen behaald. Mijn dochter kan inmiddels iedere schooldag een andere tas mee maar ach als dame kan je nooit genoeg tassen hebben toch?

En sinds kort is art journaling ook helemaal mijn ding. Ik vind het heerlijk om me op te sluiten op de zolder waar mijn man een fijne grote werkbank voor me gemaakt heeft. Omringt met verf ,papier, washi tape ,stempels en nog veel meer probeer ik van alles uit. Soms denk ik iets verprutst te hebben maar ga dan gewoon door en uiteindelijk komt het negen van de tien keer gewoon goed. En zo niet..dan beginnen we gewoon opnieuw.

Op de vrijdagavond is mijn man weg voor het jeugdwerk dat hij doet en dat is standaard de avond dat ik samen met mijn dochter aan het knutselen ga. Ze is met dezelfde gave gezegend en maakt ook prachtige dingen. heerlijk ook om samen zo bezig te kunnen zijn.